عایق
با توجه به اتلاف حرارتی بالا در ساختمان سازی برای بهینه سازی انرژی باید از عایقی استفاده نمود که علاوه بر جلوگیری از اتلاف حرارت باعث کاهش صدا وکاهش رطوبت نیز شود.علاوه بر این کاربردها عایق مورد استفاده باید هزینه کمتر و طول عمر بیشتری دارا باشد. از میان عایق های معرفی شده پشم سنگ و نانوعایق ها بهترین عملکرد را دارا هستند اما نانوعایق ها کاربرد وسیعی ندارند و پشم سنگ با توجه به اینکه ماده اولیه آن به وفور یافت میشود به عنوان عایق صوتی ، حرارتی از لحاظ قیمتی مقرون به صرفه تر است.همچنین برای ساختمان هایی که در معرض سرو صدای مختلف هستند پشم سنگ به عنوان یک عایق حرارتی ،صوتی بهترین گزینه برای بهینه سازی ساختمان مورد نظر است. لازم بذکر است که با توجه نحوه تولید پشم سنگ این عایق تا دمای 750 درجه سانتی گراد مقاومت حرارتی داشته در صورتی که پشم شیشه در این دما براحتی میسوزد .علاوه بر این مهمترین ویژگی پشم سنگ نسبت به عایق های pvcو یا پشم شیشه قابلیت تجدید پذیری آن است که میتواند نکته بسیار مهمی در انتخاب عایق برای مصارف صنعتی و سازه ها باشد. برای دیدن تصاویر اینجارا کلیک کنید. ایزوگام، نام بازرگانی گونهای عایق آماده? ضد نم و رطوبت برای پوشاندن پشت بام، استخر و مانند آن است.[1] ایزوگام پوششی است برای عایق کردن که برای جلوگیری از رخنه و نفوذ آب بهکار میرود، و از فرآوردههای نفتی بدست میآید. لایههای گوناگون به ترتیب از رو به کف به شرح زیر میباشد: ایزوگام به علت سبکی و مقاومت زیاد به تنهایی یک عایق رطوبتی کامل جهت موارد ذیل میباشد: عایق ممکن است در یکی از معانی زیر بکار رود: روش های عایقکاری رطوبتی 1-عایقکاری سنتی (قیرگونی) 2-عایقکاری به روش متداول (ایزوگام) 3-عایقکاری به روش نوین (نانو عایق و عایقهای سرد اجرا) عایقکاری سنتی نوعی عایق رطوبتی تهیه شده از قیر و گونی است که گونی مورد استفاده باید نو،ریز بافت،کاملا سالم و بدون الودگی باشد که وزن آن در هر متر مربع حدود380گرم باشد.قیر نیز ماده ایست سیاه رنگ مرکب از هیدروکربنهای آلی با ترکیبات پیچیده که از تقطیر نفت خام بدست می آید و انواع گوناگونی دارد اما کاربرد اصلی قیردر جایگاه عایق رطوبتی به دلیل دو خاصیت آن است:غیرقابل نفوذ بودن در برابر آب و چسپنده بودن هرچند قیرو گونی بیشتر در راهسازی مورد استفاده قرار میگیرد اما در بخش عایق های رطوبتی بیشتر برای عایقبندی بام ها و کف حمام استفاده میگرد. برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید. در تاسیسات گرمایی، برای کم کردن تلفات حرارتی سطوح مختلف ساختمان، لولهها، کانالها و مخازن و جلوگیری از نفوذ رطوبت و انتقال صدا، از مواد و مصالحی به نام"عایق" استفاده میشود[1] عایقهای حرارتی مصالحی هستند که برای جلوگیری از انتقال حرارت استفاده میشوند و عایقها دو گروه اصلی دارند که روش کار آنها کاملاً متفاوت است: با پیشرفت تکنولوژی و لزوم احداث ساختمانهای سبک تر لازم شد که ضخامت جدارهها به حداقل کاهش یابد؛ در پی آن مساله گریز حرارت از پوسته خارجی بنا مطرح شد. بنابراین به منظور کاهش هزینه ایجاد گرما و سرما، با قرار دادن عایق حرارتی در پوسته ساختمانها ضریب هدایت حرارتی مجموعه را به میزان قابل توجهی کاهش دادهاند. اصولاً حرارت به سه طریق انتقال مییابد:تابش، همرفت هدایت. در دو طریق اول یک محیط گازی یا خلا برای انتقال گرما لازم است. ولی روش سوم انتقال در اثر تماس اجسام با یکدیگر صورت میگیرد. انتقال حرارت از جدارههای خارجی ساختمان به شکل هدایت حرارت، مهمترین عامل اتلاف یا کسب حرارت در ساختمانهای معمولی است. عایقهای انباشته به صورت آزاد یا فله به دو صورت رشتهها (یا تارها) و دانههای سبک وجود دارند. رشتهها شامل پشم سنگ، پشم شیشه، پشم سرباره یا الیاف گیاهی (که معمولاً پشم چوب است) میباشند. دانهها از مواد معدنی منبسط شده مانند پرلیت، ورمیکولیت، خاک رس و نظایر آن یا از مواد گیاهی مانند خردههای چوب پنبه تهیه میشوند عایق هدایتی حرارت، عایقی است که از انتقال حرارت به روش هدایت، جلوگیری میکند. مصالح عایق حرارتی عموماً از مواد مرکب ساخته میشوند. دانهها از مواد مصرفی منبسط شده مانند:پرلیت، پلی استایلین و... از این نوع عایق در داخل ملاتها به عنوان دانه بندی استفاده میشود. برای عایق نمودن اجزای فلزی در برابر آتش، عایق مناسب ضد آتش را به آن میپاشند.
لایههای تشکیل دهنده ایزوگام
موارد کاربرد
:قالبساز: :بهاربیست: |